روکش طلا کنیم یا نه ؟!
روکش های دندان به دلایل مختلفی استفاده می شوند.
احتمال دارد دندانپزشک به دلیل اینکه بخشی از ساختار دندان به خاطر درمان ریش از بین رفته، پیشنهاد دهد.
ممکن است به جهات زیبایی و دندانپزشکی زیبایی به شما چنین پیشنهادی را بدهد.
انواع مختلفی از روکش ها می باشند که برای بازیابی دندان استفاده می شوند.
بین چند نوع روکش دندان، روکش های طلا سالهاست که در دندانپزشک جای خود را باز کرده اند.
روکش های طلال یک از انواع کلاسیک روکش های دندان می باشند که در دندانپزشک استفاده می شوند و دو نوع هم هستند.
روکش طلای کامل که داخلش هم از طلا یا آلیاژ طلا ساخته شده! نوع دیگر پرسلین است که به روکش فلزی فیوز شده است و از ترکیب طلا و پرسلین است.
از حداقل 60درصد آلیاژ عالی به میزان زیادی استفاده شده است.
این مقدار شامل طلا، پلاتین، و پالادیوم است.
اگر روکش ترکیبی از این آلیاژها باشد، حداقل 40درصدش از طلا می باشد.
یک آلیاژ عالی حاوی 25درصد فلز گرانبها می باشد.
کمتر از 25 درصد آلیاژ های گرانبها استفاده شده است. معمولا هم از ترکیبی از نیکل، کروم، و طلا می باشد.
دلایل بسیاری هست که دندانپزشک پیشنهاد می دهد روکش طلا کنید.
به عنوان مثال، روکش های طلا می توانند فشارهای بسیار مثل جویدن را تحمل کنند.
علاوه براین، به راحتی نه می شکنند نه ترک برمی دارند، عمر طولانی هم دارند.
اگر دندان با روکش طلا بشکند، معمولا علتش ساختار زیرلایه ای دندان می باشد که یا پوسیده یا شکسته!
با این حال، روکش های طلا ممکن است شل شوند، خصوصا اگر غذا و یا آب نباتی بخورید که به روکش یا بریج اسیب بزند.
در بیمارانی که دندان قروچه دارند، یا بایت بدی دارند، روکش طلا سطح دندان را پوشش می دهد، در مقایسه با مینای خود دندان.
چون رنگ روکش هم زرد است، معمولا برای مولارها و پره مولارها انجام می شوند.
اگر به فلزات حساسیت دارید، مثل آلرژی به نیکل، باید دندانپزشک را از این موضوع مطلع کنید.
آلیاژ اصیل با کیفیت حاوی هیچ نیکل یا فلزات دیگری نیست که منجر به آلرژی شود.
اما باز هم در چنین مواردی باید حتما با احتیاط و اطلاع دندانپزشک، روکش انجام شود.